Jest późno, więc postanowiłem napisać o zagadnieniu które mnie frapuje.
Otóż zauważyłem, że coraz więcej z nas posiada jednolite mundury. Szare spodnie, szara kurtka i chyba kilka kepi już mamy. Co gorsze chyba to wszystko w tym samym odcieniu.
W większości książek, spotykam się z tym, że armia konfederacka była bardzo źle umundurowana. Do tego gdzieś spotkałem się z tym że w USA mają się historycy kłócić jaki kolor miały kurtki butternut. Nie rzucę kamieniem, bo sam kupiłem sobie szary frak, ale jednak te brązy są całkiem zgrabne i można rekrutów zachęcać do szycia sobie kurtek w takich kolorach. Zwłaszcza, że jeżeli spojrzeć po różnych rekonstrukcjach przekrój odcieni jest przeróżny.
Jeżeli nawet chcemy mieć szarą kurtkę, bo to fajnie się kojarzy i to ładny kolor, to wg, mnie powinniśmy starać się o jakieś spodnie w co najmniej innym odcieniu szarości a najlepiej innym kolorze.
Mając na uwadze iż wiele osób szło do wojska w swoich cywilnych ubraniach, to istnieje duża szansa, że pozostawali w swoich spodniach. I w tym wypadku mocno zastanawiam się nad kolorami takich spodni. Na studiach od zawsze wbijają mi do głowy, że ludzie od początku lubili kolory. Czy Ci z Epoki Brązu, czy Rzymianie wszystko jak mogli pokrywali kolorami i bardzo krzykliwymi. Z bliższego nam przykładu, kolorowe stroje mieli milicjanci z czasów Wojny o Niepodległość, jak również z powodu braków mundurowych mimo iż służyło już w Armii Kontynentalnej dalej chodziło w swoich cywilnych ubraniach.
Dlaczego natomiast spotykamy się z takimi obrazami np. w filmach czy na rekonstrukcjach, że wszyscy mają brązowe i szare ubrania. Wydaje mi się, że to brak potwierdzenia, przez co ludzie boją się pójść o krok za daleko. W sumie niedawno dowiedzieliśmy się, że rzeźby antyczne były pomalowane, ba i to bardzo krzykliwymi kolorami.
Dlatego mam coś do porównania, co zauważyliśmy wraz z kolegą Greywolfem.
Spójrzcie proszę na tych trzech przystojnych Panów:


Tak naprawdę nijak nie jesteśmy w stanie powiedzieć, kto jakiego koloru ma spodnie. Co więcej jak mi się wydaje, to wyglądają jakby kolorem były zbliżone do kurtek.
Tak wiec dla przypomnienia:


Ja noszę spodnie koloru brązowego, a Grey ma spodnie niebieskie (jakby ktoś nie niedowidział:)).

Dla przypomnienia, zdjęcia były robione techniką taką jaką były robione zdjęcia za czasów jakie rekonstruujemy.
Tak więc, czy jesteśmy w stanie powiedzieć jakie spodnie mają Ci panowie:



Tak więc podsumowując do czego zmierzam.
1. Postarajmy się nie wyglądać identycznie.
2. Używajmy kolorów, na ile zdrowy rozsądek pozwala

PS. Spodnie koloru bordowego zaklepuję!

Jak najbardziej. Sam czas jakiś temu, ze względu na nasza niewielka liczbę skłaniałem się ku temu by była przewaga szarości (żebyśmy byli rozpoznawalni jako formacja wojskowa), ale to nie jest dobra droga.
Ja już zostanę w swoich odcieniach, ale rekruci, czy kandydaci zachęcani są do puszczenia wodzów wyobraźni (np. Pastesz, Ricardo...), i wyszukiwania sobie nie koniecznie szarych kolorów czy kapelunków. W przeciwieństwie do Północy mamy bardzo duże pole manewru.
Armia Konfederacka, w zależności od teatru działań i roku rożnie wyglądała. Nie ma reguły. Dlatego dowolność (w granicach rozsądku i historycznych realiów) jest jak najbardziej wskazana.

Większość mogła mieć szarawe spodnie , jeśli chodzi o materiał wełniany .
To był naturalny kolor wełny , bez farbowania szybko otrzymywano sukno gotowe
do użycia . Też jestem za tym , że używano cywilnych ciuchów i to nie tylko pod koniec , ale wcześniej również . Nie ma to jak własne gacie na własnym tyłku .
No i oczywiście warunki atmosferyczne . A z technicznego punktu nie sądzę aby
na Południu była taka fabryka (manufaktura ) , która by wypuściła taką olbrzymią
partię materiału w jednym odcieniu szarego . Także dzewczęta i chłopięta ubierajcie
się kolorowo .

ps. Memento okrutniku okrutny zaklepałeś fajny kolor !

To bardzo ciekawy głos w rozważaniach na temat konfederackiego munduru. Nie podważalnym faktem jest, że z powodu różnych czynników (ich wyliczenie możemy tutaj pominąc), armia Południa nie była jednolicie umundurowana. Dlatego nie byłoby dobrze gdyby grupa odtwarzająca jej dzieje wyglądał jednolicie. W rekonstrukcji historycznej od lat pokutuje (moim zdaniem), dośc niefortunne powiedzenie "rekonstruujmy zasadę nie wyjątek", ja natomiast jestem zdania, że pokazywanie wyjątków, odmienności od reguły - "smaczków", jak to lubię nazywac, o ile stoi w zgodzie z historią, jest wskazane. Osobiście szyję sobie mundur w kolorze butternut i zanim nabyłem materiał godziny strawiłem na ustaleniu co to faktycznie za kolor. Jedyny niezaprzeczalny fakt to barwienie wywarem z łupin orzecha szarego (bliskiego krewnego naszego orzecha włoskiego). Natomiast ustalenie dokładnego odcienia nie jest, myślę, możliwe - barwienie naturalnym środkiem, metoda bez mała chałupnicza oraz różna materia, powoduje, że kolory będą różne. Nawet sami sutlerzy oferujący mundury lub materiał butternut, prezentują różne kolory. Toteż myslę, że z powodzeniem stosowac można różne odcienie beży i jasnych brązów. Drugim aspektem "różności" mundurów mogą byc ich różne wersje. Szyto mundury, jak wiadomo według kilku wzorów i sądzę na podstawie zdjęc, że nie będzie błędem, pomieszanie nawet wzorów w obrębie jednego stroju - spodnie jednego wzoru, bluza mundurowa innego.

Nic nowego do dyskusji nie dorzucę ale niezgrabnie się przyznam, że szukając wzoru spodni do Powstania Styczniowego zdecydowałem się u Jagody na konfederackie szaraki

Tak więc pierwsze koty za płoty do munduru CSA. Przynajmniej kiedyś się będę karabinem wyróżniał:P

No w końcu!
Pierwszy krok zrobiony...

W drugim naliczymy Ci składkę ;P

Screen z "Confederate Troops of the American Civil War" Jonathan Sutherland

No i ,,słowo stało się ciałem" , donoszę, że Rafael ma właśnie brązowe spodnie

A ja ośmielę się przypomnieć słowo i jego znaczenie:

"wypłowiały".

Takie czasy, że nie znamy prawdziewego znaczenia wielu słów. Czas zatarł to znaczenie, literatura na ogół zachowuje jego przenośne znaczenie, mamy więc wypłowiałe barwy późnej jesieni i prawie rozumiemy o co chodzi, ale nie rozumiemy chyba w cale.

Sukno barwione, jakąkolwiek metodą przed epoką barwników anilinowych, płowiało, jego barwa nieuchronnie zbliżała się ku barwie płowej - tak jak u płowego zwierza. Zamiast szukać słownikowego tłumaczenia słowa "butternut" spójżcie na łanię płową, a jeśli takowej pod ręką nie macie, to spójżcie na rzecz z surowej wełny dzianą .

Ja mam takie skarpety, kamizelkę, może gdy w jankeskich spodniach pochadzam dłużej, to kiedyś i spodnie będę miał płowe.

Niestety, sukna barwionego fabrycznie naturalnymi, płowiejącymi barwnikami u nas w Polszcze już nie robią. Można spróbować dorwać naturalnej, nie bielonej wełny i obstalować jakiś wyrób dziany - da pojęcie o wełny płowej barwie u nas. Za amerykańską płowość nie ręczę - tam ten genom mogła podła kukurydza wykoślawić.

Aha, białe sukno barwione w łupinach cebuli takie trochę płowe jest, ale czy się na słońcu (o zgrozo!) nie wybieli, tego nie ręczę...

Z pozdrowieniami z zaśnieżonego Lublina

Wasz kropek - dezerter

Kropku, święta racja. To co napisałeś to dokładnie to co widać np na tej fotce:


Chodzi mi o spodnie Olda w porównaniu z pozostałymi. Musze przyznać, że moje obecne też nabierają "szlachetnego wypłowienia"

Według słownika języka polskiego płowy to żółty w odcieniu szarym - szarożółty, a to nas mocno oddala od przedmiotu wcześniejszej dyskusji. Nikt nie szukał słownikowego znaczenia słowa butternut, a jedynie, przynajmniej ja, starałem się określic, jakiego koloru, współcześnie dostępne sukno będzie odpowiednie. Niestety pora roku uniemożliwiła mi przeprowadzenie doświadczenia z zabarwianiem wywarem z łupin orzecha ( też byłaby to jakaś informacja skoro włoski i szary to krewniacy ), toteż pozostała analiza zdjęc oryginalnych egzemplarzy mundurów z muzeów, zdjęc amerykańskich rekonstruktorów, czy wreszcie wyobrażeń grafików, a także oferowanych materiałów przez sutlerów. Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, o których napisałem powyżej, dokonałem zakupu.
Płowienie w znaczeniu utraty pierwotnego odcienia w wyniku użytkowania, czynników atmosferycznych, starzenia się, to sprawa wtórna, w rekonstrukcji osiągana zwykle w procesie użytkowania, chociaż można to przyspieszyc i sposobów jest tu sporo.
Generalnie należy powiedziec, że ustalenie dokładne wzornika koloru, takie by nie pozostawiało żadnych wątpliwości, jest niemożliwe. Nawet posiadanie próbki oryginalnego, fabrycznie nowego, takiej pewności by nie dało. Różnice brały się z mnogości wytwórców, stosujących różne proporcje barwnika, różnej jakości materii, wreszcie różniły się partie materiału, wytworzone nawet w tym samym zakładzie.
Rekonstrukcja historyczna to próba jak najwierniejszego odtworzenia oryginału, tyle, że zwykle tych oryginałów było wiele Stąd zawsze należy zachowac rozsądek w poszukiwaniach doskonałości.

Płowy a wypłowiały to dwie rózne bajki.
A co do do kolorów, to każdy wie, że prawdziwy mężczyzna rozróżnia tylko trzy kolor
Po drugie: prawdziwe wypłowienie munduru osiąga się tylko udziałem w imprezach (w polu, w deszczu, w śniegu), a nie ...

Zgadzam się z Blue, wypłowienie przyjdzie z czasem.
Moje spodnie niegdyś jednolite kolorystycznie, teraz są w różnym odcieniu, i to bynajmniej nie z brudu

Ja pracowałem nad ,,zmęczeniem" koloru moich spodni (m.in. poprzez pozostawienie na nich plam z bitwy pod jabłoniami - Czechy A.D.2011)) ale niestety przerobiłem je w końcu na szorty i na mój wygląd ,,młodszego weterana" vel ,,weterana nie-z Bielawy" muszę pracować od nowa