W kwietniu 1862 r. na początku kampanii Półwyspowej Armii Potomacu dowodzonej przez gen. mjr. G. B. McClellana udało się przez miesiąc (do 4 maja), zablokować i oblegać, bezsprzecznie cztero- pięciokrotnie słabsze liczebnie siły Konfederackie pod dowództwem gen. mjr. Johna B. Magrudera. W ramach tych sił uczestniczył w swej pierwszej bitwie 14th Louisiana Volunteer Infantry Regiment (Dyw. gen. bryg. Rogera A. Pryor'a). Epizod ten jest znany pod nazwą Siege of Yorktown (Oblężenie Yorktown).

W tym roku, 14th Louisiana Vol., zorganizował rekontrukcję/obóz pod Yorktown '62 w ramach cyklicznej imprezy pod nazwą 'Przemarsz im. Pieszej Kawalerii 'Stonewalla' Jacksona' w Twierdzy Srebrna Góra.

W dniach 14-16 sierpnia 2009 w miejcowości Thuerneustift w Dolnej Austrii odbyła się impreza rekonstruktorska z okresu Wojny Secesyjnej. Biwak i bitwa upamiętniały kampanię petersburską z roku 1864, a konkretnie bitwę Deep Bottom II.

Samo Tuerneuschtift to maleńka wioska leżąca z dala od cywilizacji, zagubiona wśród gór i winnic, więc czuliśmy się tam bardzo dobrze. Miejsce na obóz miało pewne niedogodności, bo było umieszczone na ściernisku, przez co nie można było palić ognisk przy namiotach, ale za to było jedno duże i długie ognisko, gdzie każdy mógł sobie przygotować ciepły posiłek czy zagotować wodę. Zresztą i tak było bardzo ciepło więc każdy myślał raczej o czymś zimnym i oszronionym a nie o ciepłym i ugotowanym.

W lipcu 1861 r. gdy rozgrywała się I bitwa pod Manassas 14 Pułk z Luizjany jeszcze nie istniał pod tą nazwą. Jako 1-szy regiment Polskiej Brygady został włączony do służby w armii Konfederacji w składzie 13 regimentu z Luizjany w sierpniu 1861 roku w Camp Pulaski, nieopodal Amity w Luizjanie. Od Wirginii dzielił ich dystans ponad 1000 mil. Cóż, istniał czy nie, bić się trzeba, więc na płaskowyż wznoszący się nad doliną rzeki Wag po słowackiej stronie Karpat przybywali duchowi spadkobiercy żołnierzy pierwszej bitwy Wojny Między Stanami. Obserwatorzy z secesyjnych zaświatów, duchy prawdziwych bohaterów wojny którzy zawsze są obecni podczas współczesnych rekonstrukcji ich dawnych bitew, zobaczyliby najpierw dwóch weteranów z dawnej Kongresówki bezradnie rozglądających się po pustawym jeszcze terenie przyszłych zmagań.

Środowy poranek 8 kwietnia 2015 r. zastał mnie w skromnej hali odlotów rozbudowywanego właśnie lotniska w podkrakowskich Balicach.

Mimo wczesnej pory było tłoczno – wielu rodaków wracało właśnie do rozsianych po świecie miejsc pracy po spędzeniu z rodzinami zakończonych niedawno Świąt Wielkanocnych.

Mój cel był jednak inny – choć z zaciskanych w dłoni kart pokładowych wynikało, że wyruszam w daleką drogę do wirginijskiego Lynchburga trasą prowadzącą przez Monachium i Charlotte w Północnej Karolinie, w rzeczywistości zaczynałem kolejną podróż w czasie, a moim celem był kwiecień roku 1865.