Autor: Haze

Spojrzeń kilka szarego szeregowca na historyczne wydarzenia tych sierpniowych dni, naszej secesyjnej imprezy.

Giżyn.

Nie będzie tu o tej zachodniopomorskiej wsi, bo nie jej niewątpliwe uroki krajobrazowe okazały się najważniejsze, a ludzie tam mieszkający. Serdeczność, pomoc, troska jaka towarzyszyła organizacji i przebiegowi imprezy jest trudna do opisania. Zapewniono nam wszystko co potrzebne było do funkcjonowania obozu od siana po olbrzymie ilości drewna. Dostęp do sanitariatów, zarówno tych nowoczesnych, jak i urokliwych sławojek. Kuchnia polowa z przepysznym bigosem, piwo dla spłukania gardła. Ba, nawet wytrucie komarów! Młodzież pomagająca w organizacji obozu, strażacy ochotnicy zabezpieczający bitwę (a mieli co robić). Flaga Konfederacji powiewająca w centrum wsi ! Gospodarze wręcz nas rozpieścili. Dziękujemy Panom Wójtowi i Sołtysowi , Panu Jan Obłąkowi, Paniom które przygotowały posiłek, OSP z Giżyna i sąsiednich miejscowości, młodzieży, Panom walczącym z insektami, wszystkim mieszkańcom Giżyna. Mamy nadzieję że praw gościnności nie nadużyliśmy i że za rok ponownie się spotkamy.

Autor: Gregorius

Po raz kolejny do Bzinc na Słowacji wyruszył z Krakowa wóz taborowy z żołnierzami Armii Konfederacji. Wewnątrz wygodnie rozparci Smednir, Peter i ja – Gregorius. Miło jest mknąć słowacką autostradą w towarzystwie przyjaciół z Pułku, rozmawiać, śmiać się, planować kolejne spotkania i zmagania. Kilometry drogi jak wstążka nawijają się na koła i coraz bliżej do celu podróży. Miasteczko o nieco śmiesznej nazwie Bzince przyjmuje na siebie wielki ciężar. Na kilka dni stanie się Gettysburgiem. Czy sprosta temu wyzwaniu?

autor: Pastesz

10 maja bieżącego roku w Białymstoku odbyła się ogólnopolska studencko-doktorancka konferencja naukowa pod hasłem „Czas wojny, czas pokoju. Stany Zjednoczone Ameryki w XIX wieku”. Na owej konferencji zjawiła się jednoosobowa (nieliczna, acz silna duchem!) delegacja 14 Pułku Piechoty z Luizjany, którą stanowił autor niniejszego tekstu.

Już dzień wcześniej, kiedy późnym popołudniem przybysz z dalekiej Galicji wysiadł nieco zdezorientowany na dworcu w Białymstoku, widać było, że organizatorzy zadbali o każdy szczegół. Na peronie oczekiwał przewodnik, który udzielił wsparcia przy dźwiganiu niemałego bagażu i błyskawicznie przetransportował go do zawczasu przygotowanej kwatery.