Od czasu opuszczenia przez siły konfederackie bazy morskiej w Norfolk i zajęcia jej przez wojska unijne pod wodzą gen. Wool'a, dolna część rzeki była pozbawiona obrony. Okręty federalne dotarły do fortu Darling na Urwisku Drewrey'a, w odległości ok. 8 mil od Richmond.

Fort Darling miał silną pozycję obronną, położony na urwisku o wysokości ok. 70m.

Poniżej zdjęcia przedstawiające konfederacką artylerię w Forcie Darling:

 Obrońcy pod dowództwem E. Farranda posiadali ciężkie działa, a na rzece u stóp urwiska umieszczone były przeszkody w postaci zatopionych statków złączonych łańcuchami.

Przeszkoda wodna na rzece James w pobliżu Fortu Darling

Przeszkody na rzece spowolniły okręty, a flotylla dostała się pod ostrzał dział fortu.
Najbardziej ucierpiał pancernik USS Galena, który najaktywniej próbował działać przeciwko Konfederatom. Został on trafiony 28 razy. USS Monitor próbował przyjść z pomocą, jednak jego konstrukcja uniemożliwiała podniesienie dział na tyle wysoko, by dosięgnąć ogniem wysoko położonych fortyfikacji. Drewniane okręty próbowały współpracować z pancernikami, lecz nie mogły wiele pomóc.

Federalne okręty ostrzeliwujące Fort Darling 15 maja 1862

Atak pokazał, że zapory na rzece nie mogą zostać pokonane bez likwidacji fortu, natomiast fort nie może być zajęty bez współpracy armii lądowej.

Znakomite umiejscowienie fortu Darling oraz silny i skuteczny ostrzał artyleryjski zmusiły nieprzyjaciela do odwrotu.

Fort Darling dzisiaj - źródło: http://civilwarriors.net

Fort Darling nigdy nie został zdobyty przez wroga w walce. Pod koniec wojny, 2 kwietnia 1865 roku rozpoczęła się ewakuacja Petersburga i Richmond. Żołnierze i marynarze stanowiący załogę fortu dołączyli do ewakuacji.
Kiedy 4 kwietnia 1865 wojska unijne usunęły przeszkody rzeczne, a Abraham Lincoln podróżował w pobliżu fortu do Richmond, fortyfikacje były już opuszczone przez żołnierzy Konfederacji.

Fort Darling dzisiaj - źródło: http://civilwarriors.net